Ήταν μια λαμπρή και ευτυχισμένη μέρα, και ήμουν μόνος μου να παίζω διασκεδασμένος στο δωμάτιό μου, αλλά τότε είδα κάτι παράξενο στον δάπεδο. Ήταν μια μεγάλη κιβώτιο, και φαινόταν να είναι καταπυγμένη με σταφυλή! Έτσι γεμίστηκα με περιέργεια και ενθουσιασμό. Τι ήταν σ' αυτή την κιβωτιά, σκέφτηκα; Το καρδιά μου κοπέλευε με ενθουσιασμό όταν κάνοντας αργά βήματα προς αυτή. Υπήρχε κάποιο μυστήριο κρυμμένο μέσα σ' αυτή την κιβωτιά;
Άνοιξα το κάλυμμα του κουτιού πολύ προσεκτικά, για να μην το σπάσω. Αν είχα κοιτάξει μέσα, ήμουν εντυπωσιασμένος βλέποντας διάφορα μοναδικά πράγματα. Κάποια βιβλία είχαν αποθλιβμένα χρώματα στις κάλυψές τους, ένα ήταν ένα μικρό ξύλινο παιχνίδι που φαινόταν όμορφο, το άλλο ήταν μια λαμπρή κλειδιάρα που μαγευτικοποιείτο υπό το φως. Ήταν λίγο σαν αυτήν την εμπειρία που γίνεται η ιστορία που ήθελες να παραστήσεις σε ένα βιβλίο. Έπρεπε να μάθω περισσότερα για αυτά τα αντικείμενα και πώς έφτασαν στο κουτί.
Επειρεματικά, αποφάσισα να ψάξω λίγο πιο βαθιά στο κιβώτιο. Εκεί μέσα βρήκα μερικά παλιά βιβλία, με κίτρινες σελίδες και δαπεδμένα άκρα όταν τα άνοιξα. Με αυτά τα βιβλία κατάλαβα πόσο παλιά ήταν, παλιότερα από εμένα! Επίσης, μάθρια ότι το ξύλινο παιχνίδι είχε τη μορφή ενός πλοίου. Ήταν ζωγραφισμένο με φωτιά μπλε και λευκό χρώμα όπως το χρώμα της σημαίας τους, και είχε ακόμη και μια μικρή σημαία να φλογερεί στο κορυφαίο μέρος. Κλείνοντας για λίγο τα μάτια, εικασα το πλοίο να πλωτάει μέσα στη μεγάλη φανταστική θάλασσα, κατευθύνοντας τον βλέποντα σε ενδιαφέρουσες περιπέτειες. Τέλος, ανέλαβα το λαμπρό κλειδί. Φαινόταν να ήταν χάλκινο, με μακρύ, στενό κλειδωτό. Δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ ποιο είδους κλειδωτήρας θα ταιριάζει. Ποια μυστικά κρύβει τα κλειδιά;
Αυτό δεν ήταν όμως κοινή κουτί, όχι, αυτό το κουτί είχε μετατραπεί σε ένα μεγάλο μυστήριο, και νιώθηκα σαν έναν διεθνή που είχε ως καθήκον να ξεφωτιστεί ο κώδικας. Εκείνη τη στιγμή κάτι έπιασε το μάτι μου! Είδα μια μικρή μαύρη σημείωση στο πάτωμα του κουτιού. Μοιάζει με ένα ίχνος ποδιού ζώου! Κοίταξα το και ερωτήθηκα τι μπορεί να σημαίνει. Στη συνέχεια, μου ήρθε μια σκέψη. Πριν από καιρό είχαν κλείσει τις θύρες, αλλά θυμάμαι έναν μυστικό δρόμο που είχα διαβάσει σε ένα αγαπημένο μου βιβλίο περιπέτειας. Ο ήρωας της ιστορίας ακολούθησε μια στιγμή ιχνών ποδιών ζώου για να βρει την είσοδο.Ίσως αυτό το μικρό ίχνος ποδιού ζώου ήταν ένα σημάδι για έναν ξεχασμένο δρόμο, που εγκαταλείφθηκε πριν από πολύ καιρό.
Ήμουν αποφασισμένος να καταλάβω τι έκανε η κάτσα στο δάπεδο. Έτσι, άνοιξα ξανά πάντα και ψάχνα για άλλο υπόδειγμα. Ενώ βλέπειν τα παλιά βιβλία και το ξυλινό παιχνίδι, παρατήρησα κάτι παράξενο. Το βιβλίο είχε μια σημεία με ένα κομμάτι χαρτιού. Σε αυτό το χαρτί ήταν χειρογραφημένες σημειώσεις και ένα πολύ παράξενο σχέδιο. Ήταν ένα χάρτης! Υπήρχε μια εικόνα ενός χάρτη με ένα δρόμο που περνούσε μέσα από μια δάση, με ένα μεγάλο X στο κέντρο. Αυτό μοιάζει ακριβώς με έναν χάρτη θησαυρού!
Η ενθουσιασμός με βυθίζει μέσα μου. Αυτός ήταν ένας χάρτης που ξέρα ότι έπρεπε να ακολουθήσω στην αναζήτηση του μυστικού δρόμου. Πήρα την κάτσα, με όλα τα πράγματά μας μέσα, και σπούδασα έξω. Ήμουν έτοιμος για μια περιπέτεια! Κάνοντας τον δρόμο προς τη γραμμή του δάσους, ακολούθησα τον οδικό δρόμο στον χάρτη. Τρεχομένος πέρα από υψηλά δέντρα και αδρανείς βουνά, διακρίνα το X στην απόσταση. Ήμουν όλος αναστάτωση και όνειρα αδύνατων υψηλών. Τι θα με περιμένει στο τέλος αυτής της καταδιωκτικής θησαυρού;
Τελικά, έφτασα στον τόπο όπου ήταν το X, και εκεί βρήκα μια μεγάλη πέτρα να βρίσκεται στο χώμα. Την αποψιλώσα και κοιτάξα πιο κοντά, και ω, τι γιατρεύω, υπήρχε ένα μικρό τρύπα στο έδαφος. Μοιάζει με θυρώμα! Άνοιξα την πόρτα αργά και κατέβηκα στο σκοτάδι. Ενώ κατέβαινα, βρέθηκα σε ένα μικρό είδους τονέλι, και μπορούσα να δω μια ασαφή φωτιά από μακριά.
